Via partner

Voor wie ik heb liefgehad , Marcel Vaarmeijer

Artikelnummer: 9789024570942
Artikel 82 van 93
Voor wie ik heb liefgehad , Marcel Vaarmeijer
€ 5,00 (inclusief btw)
Overzicht

KLIK HIER OM TE BESTELLEN VIA PARTNER

Voor wie ik heb liefgehad is het eerste deel van een romanserie gebaseerd op het leven van Marcel Vaarmeijers moeder. Het is het meeslepende en aangrijpende verhaal over een oude vrouw die terugkijkt op haar leven tijdens en na de Tweede Wereldoorlog.

Vaarmeijers roman is grappig met een serieuze ondertoon. Een aanrader voor liefhebbers van Roddy Doyle en van Het Rosie Project. Ook als je hebt genoten van Rose van Rosita Steenbeek is Voor wie ik heb liefgehad een aanrader.

Wanneer de negentigjarige Louise Veldman op een dag een pakketje met haar oude dagboeken bezorgd krijgt in het verpleeghuis waar ze woont, wil ze ze weggooien. Maar een bevriende verpleger weet haar ervan te weerhouden en hij leest haar de dagboeken voor. De gruwelen van de oorlog, de mannen die Louise heeft liefgehad en is kwijtgeraakt, alles waar ze al die jaren voor is weggelopen, beleeft ze opnieuw. Als de boeken uit zijn, resten er nog twee vragen: wie heeft ze gestuurd, en is haar zoektocht naar de liefde echt voorbij?

Marcel Vaarmeijer (1963) is schrijver en freelancejournalist. Vaarmeijers roman De gloriedagen van Walter Gom werd heel goed ontvangen door boekhandel en lezers. Voor wie ik heb liefgehad is zijn tweede roman bij Luitingh-Sijthoff.

MENINGEN: Dit is een van de mooiste boeken die ik gelezen heb. Vanaf blz 1 word je meegenomen in het leven van Louise. Ik heb gelachen en het verhaal heeft mij ontroerd. Het laatste hoofdstuk wilde ik zsm uitlezen, ik was ontzettend benieuwd naar hoe het verhaal zou eindigen. Nu ik het boek uit heb kan ik Louise niet uit mijn hoofd krijgen.
Ik raad dit boek zeker aan!

Een prachtige roman over een bejaarde vrouw die terugkijkt op haar leven voor, tijdens en na WOII aan de hand van de liefdes in haar leven. Vaarmeijer heeft een unieke en zeer prettige schrijfstijl waarbij humor en drama elkaar afwisselen. Je vliegt over de pagina's heen en wilt maar een ding: verder lezen.
Toen ik het boek uit had, duurde het enkele dagen voor ik weer in een nieuw boek kon beginnen: ik wilde het verhaal en de personages nog niet verlaten.

Erg onder de indruk ben ik, zowel over het verhaal als over de schrijfstijl van de auteur. Zo moeilijk om het boek weg te leggen, maar dat deed ik soms om indrukken te verwerken. Ik lees al vele jaren, ik ben geen rescensist van boeken, ik heb slechts jarenlang Nederlands gedoceerd aan gemotiveerde leerlingen, maar dit boek is een van de beste boeken die ik sinds jaren heb gelezen. Boeiend en met veel gevoel voor humor, ondanks de ingrijpende gebeurtenissen die Louise Veldman meemaakte, laat zij door middel van dit verhaal een leven zien waar ik
met veel respect naar kijk. Ik hoop dat Marcel Vaarmeijer nog vele boeken zal gaan schrijven. Ik ben een fan voor het leven.

Ik heb "voor wie ik heb liefgehad" gelezen via de bibliotheek. Het verhaal gaat over een oude dame Louise Veldman, die haar leven lang op zoek geweest is naar de ware liefde. Nu slijt ze haar jaren in een bejaardentehuis. Ze houdt medebewoners voor de gek door te zeggen dat ze doof is. Haar grote vriend in het tehuis is de verpleger Fabio. Hij houdt haar regelmatig gezelschap en neemt haar mee op tochtjes naar een restaurantje, hij ziet ook door de vingers dat ze eigenlijk geen sterke drank mag.
Ze wil haar hele leven al verdwijnen, ze is dan ook boos als haar dagboeken worden afgegeven. Ze wil er niets van weten.
Fabio gaat er uit voorlezen, en de lezer wordt meegenomen in haar levensverhaal. Verder krijgen we een inkijkje hoe het op de afdeling van het verpleeghuis eraan toe gaat.
Louise kan heel narrig reageren op de medewerkers, soms is ze naïef dan is ze weer dwingend.
Als de laatste bladzijde van haar dagboek voorgelezen is, wil ze verdwijnen.
Het is een mooi boek, ik heb tijdens het lezen de hele tijd een glimlach op mijn gezicht gehad. De intriges die ze opzet, zijn grappig maar er vallen wel slachtoffers.
Het stuk over haar leven van haar 15e tot haar 38e in dagboekvorm, geven aan dat ze veel meegemaakt heeft.

Marcel Vaarmeijer kruipt in ‘Voor wie ik heb liefgehad’ in de huid van een 90-jarige vrouw. En dat doet hij op meesterlijke wijze, hij valt immers op geen enkel moment uit die rol.
De lezer beleeft de gebeurtenissen die zich in het boek ontplooien vanuit het standpunt van Louise, een bejaarde dame die is opgenomen in een tehuis. De achterflap geeft prijs dat het de moeder van auteur Vaarmeijer zelf is die model heeft gestaan voor Louise. Het boek is gebaseerd op haar leven waarbij de auteur de waarheid niet schuwt, ook als die niet zo lovenswaardig is. Het pad dat Louise heeft afgelegd blijkt niet over rozen gegaan te zijn, maar ook zijzelf ging regelmatig over de schreef. Overmatig drankgebruik, tekort schieten als moeder, intimiteiten met vele mannen, achterklap, … zonder enige terughoudendheid komt het aan bod.
Het verhaal is opgebouwd uit flashbacks, gebeurtenissen in de tegenwoordige tijd en dagboekfragmenten, maar toch verliest het op geen enkel moment vaart. Bij de hedendaagse beschrijvingen beleeft de lezer mee alsof hij er persoonlijk bij staat. Bij de flashbacks wordt men onmiddellijk meegevoerd naar het verleden. En bij de dagboekfragmenten kijkt men halsreikend uit naar het volgende fragment.
De schrijfstijl van Vaarmeijer is ontdaan van franjes, tot he point, met een vermijding van ingewikkelde zinsconstructies of intelligente woorden. Hij schrijft op het niveau van zijn hoofdpersonage. Een ongeschoolde vrouw, ‘gewoon’, zonder dom te zijn en met de nodige levenservaring. Maar dat maakt dat het verhaal leest als een trein, een sneltrein. Bovendien gebeurt er constant iets, echter zonder dat het overdadig wordt. Humor is gedoseerd aanwezig, zonder in irritant dijenkletserslol te vervallen. Daarnaast heeft de auteur één grof gebekte bewoner in het tehuis tot leven geroepen zodat hij wat vuilbekkerij betreft zich middels dit personage af en toe kan laten gaan, zonder dat hèm platheid verweten kan worden. Gelukkig werd ook hier rekening gehouden met de regel ‘overdaad schaadt’.
Louise, het hoofdpersonage, kan men liefhebben of haten, maar onberoerd laat ze niemand. Steeds meer vormt men zich een idee van wat haar gemaakt heeft tot wat ze nu is. Een harde tante met de touwtjes, zelfs als hoogbejaarde, heel stevig in handen. Op sommige momenten misschien een beetje te stevig, wat een paar verhaalwendingen ietwat ongeloofwaardig maken. Maar door de sterkte en de diepgang van de rest van het verhaal kan men die paar mindere passages zondermeer aanvaarden.
Verscheidene thema’s komen aan bod, worden voldoende uitgediept om tot nadenken aan te zetten en worden beschreven vanuit minder voor de hand liggende standpunten.
Het is niet omdat men een respectabele leeftijd heeft bereikt dat men niet meer bij de pinken kan zijn en een minder dan respectvolle behandeling hoeft te gedogen, leren we van Louise. Liefhebben bestaat in gradaties en in onuitgesproken vorm, lijkt een ander thema te zijn. En dan is er nog de Tweede Wereldoorlog, beleefd van aan de andere kant van de grens. Een beschrijving van hoe men in Duitsland omging met het gegeven oorlog. Niet alle Duitsers waren nazi’s. En niet alle Nederlanders bleven trouw aan de eigen vlag.
‘Voor wie ik heb liefgehad’ is een boek met vele bodems. Een boek waarvan men geniet tijdens het lezen. Een boek dat na het lezen nog een hele tijd blijft nazinderen.

Wat een verhaal, heel knap in perspectieven afgewisseld. Leerzaam ook, interessant om weer vanuit een andere invalshoek over WOII te lezen. De dagboekfragmenten bouwden op in spanning, maar waren goed afgewisseld met het heden zodat het niet langdradig werd. Wat ik jammer vind is dat het niet heel warm en liefhebbend voelt allemaal terwijl de hoofdpersoon terugkijkt op wie ze allemaal heeft liefgehad - immers de titel van het boek. De omgevingen zijn goed beschreven, bijna filmisch - de emoties daarentegen dus minder. Pas tegen het einde kon ik meevoelen en heb ik gehuild.

Gewicht
0,461 Kg

Uit jaar:
2016

Uitvoering:
Paperback

Uitgever(Label):
Luiting-Sijthoff, Amsterdam

Omslagontwerp (Vormgeving omslag):
Studio Jan de Boer

Typografie (Boekverzorging):
Wim ten Brinke

Aantal pagina's
319

NUR/NUGI
301 Literaire roman, novelle

Zoek2ehands.nl - Zoek 2ehands

Handige links

Zoekopdracht binnen de site

Winkelwagen

Geen artikelen in winkelwagen.
Winkelwagen

Links

DVDs

Videogames

Games

© 2018 - 2024 Zoek2ehands.nl - Zoek 2ehands | sitemap | rss