Via partner

Grand Hotel Europa Genomineerde Libris Literatuurprijs 2019 , Ilja Leonard Pfeijffer

Artikelnummer: 9789029526227
Artikel 360 van 481
Grand Hotel Europa Genomineerde Libris Literatuurprijs 2019 , Ilja Leonard Pfeijffer
€ 10,00 (inclusief btw)
Overzicht

KLIK HIER OM TE BESTELLEN VIA PARTNER

De schrijver neemt zijn intrek in het illustere maar in verval geraakte Grand Hotel Europa om te overdenken waar het is misgegaan met Clio, op wie hij in Genua verliefd is geworden en met wie hij in Venetië is gaan wonen. Hij reconstrueert het meeslepende verhaal van liefde in tijden van massatoerisme, van hun reizen naar Malta, Palmaria, Portovenere en de Cinque Terre en hun spannende zoektocht naar het laatste schilderij van Caravaggio. Intussen vat hij een fascinatie op voor de mysteries van Grand Hotel Europa en raakt hij steeds meer betrokken bij het wedervaren van de memorabele personages die het bevolken en die uit een eleganter tijdperk lijken te stammen, terwijl de globalisering ook op die schijnbaar in de tijd gestolde plek om zich heen begint te grijpen.

Grand Hotel Europa is de grote roman van Ilja Leonard Pfeijffer over het oude continent, waar zoveel verleden is dat er voor toekomst geen plek meer is en waar het meest reële toekomstperspectief geboden wordt door de exploitatie van dat verleden in de vorm van toerisme. Het is een theatraal en lyrisch boek over de Europese identiteit, nostalgie en het einde van een tijdperk. Het is, hoe verontrustend het ook zijn mag, zijn beste boek tot nu toe.

••••• "Grand Hotel Europa deinst nergens voor terug, wil imponeren en imponeert. Het is die grote-grotere-grootste greep die de roman tot een verbluffend meesterstuk maakt. Het is bovendien een heerlijk boek, dat je leest met een gretigheid die almaar koortsachtiger wordt. Pfeijffer ving de tijdgeest en dient hem hier onweerstaanbaar op. Hij heeft de roman van het jaar geschreven" NRC Handelsblad
"Grand Hotel Europa is niet alleen een overrompelende leeservaring, Pfeijffer zadelt je ook op met tonnen denkstof. Wie doet het hem na in de huidige Nederlandse literatuur, met zo’n grote greep de tijdgeest het vuur aan de schenen leggen en een lange neus maken tegen al die brave, petieterige romannetjes vol first world problems?" De Morgen
"Noem Grand Hotel Europa gerust een pageturner. Het meest bewonderenswaardige aan de roman is nog wel Pfeijffers fascinatie voor de materie, zijn betrokkenheid. […] Grand Hotel Europa is niet alleen een beschouwing over onze identiteit, maar ook een bijdrage aan de voortzetting ervan." de Volkskrant
"Elke zin in Grand Hotel Europa is gedoopt in zowel heimwee als ongerustheid." De Standaard
"Ondanks het beladen onderwerp leest zijn grote Europaroman als een trein." De Tijd
"Grand Hotel Europa van Ilja Leonard Pfeijffer mag je zetten op het plankje naast Europa-boeken van Thomas Mann en Harry Mulisch. Zelden een roman gelezen die zo vernuftig een tragisch maar mooi liefdesverhaal verknoopt met ernstige maar nooit saaie, vaak geestige beschouwingen over het verschijnsel Europa. […] Grand Hotel Europa is een liefdesbrief aan een oude geliefde, een doodvermoeid maar bloedmooi continent." De Limburger
"Met het virtuoze gebaar waarmee Pfeijffer zijn breedvoerige en kokette vertellingen pleegt aan te vatten, en met de zwierige elegantie van zijn zinnen, maakte hij een roman en een bezinning tegelijk over de paradoxen van toerisme en migratie, en over het verlangen naar verleden dat Europa zo eigen is."Klara Radio
"Of ze nu gaan over vluchtelingen, massatoerisme, globalisering, selfies of Caravaggio: niet alleen wát Pfeijffer vertelt, maar ook zijn enorme taalvaardigheid en het plezier dat ervan afstraalt, houdt je tot de laatste pagina in de ban. Wat ons betreft op de valreep dé roman van 2018." Het Laatste Nieuws
"On-Nederlands goed. In één woord: fantastisch, grandioos, magnifiek, splendide, subliem, superbe, wondermooi."TZUM
"Een spektakelstuk."De Leeuwarder Courant

MENINGEN:  

Boek uitgelezen,maar wel soms dips om verder te lezen.
Ook verontwaardiging.
In het begin vind je de beschrijving van Venetië en Grand Hotel heel prachtig.
Ook de manier hoe hij de hoofdstukken indeelt van het boek.
Over de personen schrijft hij mooi en soms wel een tikje overdreven.
Boek blijft wel boeien en je wilt het uitlezen.
Einde te voorspelbaar.
Maaaaaar;
Soms de beschrijving erg overdreven en te ver gaan.
Ook teveel herhaling van Venetië over het toerisme en zo ook over Amsterdam,
dat zijn clichés telkens.
Vaak erg gezocht met al zijn overdreven termen Latijn.
Het is juist knap om zo'n soort roman in duidelijke taal te schrijven.
Roman had zeker korter gekund en veel beter daardoor.
En over vrouwen kan hij nogal platvloers overkomen.
De protagonista Ilja himself knap in dit boek gedaan en ook manier waarop.

De hoofdpersoon , die het goed met zichzelf getroffen heeft, leidt het leven van een dandy die zich parfumeert, alleen de duurdere restaurants bezoekt waar hij graag gezien wil worden, die zich kleedt als een Oscar Wilde, maar niet diens geest heeft: de hoofdpersoon is behept met tal van vooroordelen en kkeingeestige onhebbelijkheden als platvloerse jaloezie en achterklap. Toch is het boek de moeite waard omdat de schrijver zich weet te uiten in prachtige volzinnen en fraaie beeldspraken, en omdat hij de lezer uitnodigt zijn/haar ideeen omtrent migratie en toerisme te heroverwegen. Uitnodigt en uitdaagt.
Zijn laatdunkendheid jegens de medemens staat in schril contrast tot zijn serviliteit jegens Clio, een onuitstaanbaar wicht en kunsthistorica. De wereld van Grand Hotel Europa gaat allengs verloren en deze neergang wordt fijntjes beschreven, met innemende en boeiende karakters als de majordomus en Abdul. Opmerkelijk is dat elk karakter in het boek even lyrisch spreekt zoals de schrijver schrijft. Ik heb genoten van het boek vanwege de taal - 546 bladzijden is wel een beetje te veel van het goede. De spanningsdraad verslapt, de speurtocht naar Caravaggio wordt vervelend ( na een zo inspirerend en boeiend begin) en 350 bladzijden zouden voldoende zijn geweest voor een prachtige roman.

Grand Hotel Europa is het beste boek dat ik in lange tijd gelezen heb. Het zit zo vol met rijke thema's, van de nadelen van massa-toerisme tot de teloorgang van ons continent en passant par immigratie, kunstgeschiedenis, het gevaar van nationalisme, hedendaagse kunst, muziek en nog wat meer, dat ik het zou meenemen op een onbewoond eiland ! Bovendien is de toon soms ronduit hilarisch : de auteur schrijft met voldoende humor, of zelfspot, om sympathie van de lezer voor hem of zijn personage (maar volgens mij is het een en dezelfde persoon) op te wekken. Hij heeft duidelijk de pest aan Aziatische toeristen, maar ook aan Amerikanen, om Nederlanders niet te vergeten. Maar in tegenstelling tot Houellebecq, die een beetje dezelfde thema's hanteert in zijn boeken, is Pfeijffer nooit gemeen : hij haat de mensen niet, het is niet zwartgallig.
Het boek is in feite een successie van "episodes" heel knap aan elkaar verbonden en zonder dat de roman aan interesse inlevert. Het levert memorabele scenes (zoals de beschrijving van Skopje om maar er éen te noemen die ik bijzonder leuk heb gevonden maar er zijn er nog veel meer van dat kaliber). Het is misschien niet altijd even subtiel, je ziet heel duidelijk waar Pfeijffer ons wil leiden en hij herhaalt zichzelf in zijn pleidooi. Maar hij doet het op een zo elegante manier, dat je je eigenlijk snel gewonnen geeft. Hij gebruikt een zeer on-nederlandse stijl in zijn dialogen, maar deze stijl past perfect bij zijn Grand Hotel en bij het belangrijkste onderwerp : wij, in Europa, hebben zo'n rijk verleden dat we geen toekomst meer hebben.
De schrijver heeft twee verhalen naadloos aan elkaar verbonden : we zijn een keertje in het hotel, de volgende keer in Venetië. Het is knap gedaan, tot aan het einde. Met nog een leuke twist die ik niet had zien aankomen (maar andere lezers misschien wel).
Ik heb al het boek cadeau gegeven aan verschillende mensen : het is een echte aanrader, en je zult je niet vervelen !

Hoeveel prijzen dit boek in de wacht heeft gesleept of nog zal krijgen: ik vind het bombastisch en ook saai!
Ronkende zelfgenoegzaamheid heeft de hoofdpersoon en de zinnen die hij denkt en spreekt zijn zó gezwollen en archaïsch dat er geen doorkomen aan is. Oppervlakkig en pretentieus, juist omdat het het tegenovergestelde wil pretenderen. Vlakke verhaallijnen, weinig karakterontwikkeling en weinig verrassingen bevattend. Pretentieus, dus!

Ik heb me het hele boek geërgerd aan de zelfingenomen irritante schrijfstijl. Alleen omdat mijn vriendin vertelde dat het einde best leuk was, heb ik het uitgelezen. Enkele passages staan mij helaas nog in het bijzonder voor ogen. Waar de vrouwen na de seks steeds als gewonde diertje voorovervallen (brrrr), wordt de voltrekking van een eerwraak op een buitengewoon kwetsende manier beschreven, totdat het slachtoffer, jawel, als een gewond diertje weer voorover valt. Een walgelijke en onnodig kwetsende, seksistische beschrijving, die bovendien niet goed in de verhaallijn past.
In dit boek vindt u geen roman met een ontwikkeling van karakter, plot of idee; dit boek is een verhandeling over de consequenties van massatoerisme. Zeer terecht dat de Libris prijs niet werd toegekend.

Voor mijn leesclub heb ik La Superba gelezen. Dat vond ik een goed boek. Ben zelfs in Genua op zoek gegaan naar de plekken die Pfeijffer beschrijft. Het is dan ook om deze reden dat ik dit nieuwe hoog aangeschreven (Boek van het Jaar -sic-) heb aangeschaft.
Echter, het lukte me niet goed de eerste 20 pagina’s door te komen. Een slecht teken, vond ik zelf.
Begrijp dat het hotel voor een metafoor van Europa staat en de ondergang ervan (tenminste dat denk ik) maar er waren teveel dingen die me stoorden. De opsomming van luxegoederen bij voorbeeld. Namen van merken. Wat moet dat in zo’n boek? Het voegt naar mijn mening niets toe. En leidt af. Daarbij komen er een aantal maal een tenenkrommende beschrijving voor. Bij voorbeeld: na afloop van een vrijpartij liggen ze steeds als ‘gewonde dieren tegen elkaar aan’.
Clio is een uiterst irritant personage. Het is goed van de schrijver dat dat zo heel duidelijk overkomt. Het doet zogezegd iets met je. Goed uitgewerkt personage. De zoektocht naar het doek van Carrevaggio werd me te langdradig. De schrijver was me kwijt en ik moest af en toe wat bladzijden omslaan om te ontsnappen aan al die details over de schilderijen en de kunst. Het werd me te saai. Deed ook wel veel denken aan Dan Brown maar die hield m’n aandacht wel vast.
Het einde vond ik wel weer verrassend. En was daar ook blij mee. Het was een ‘mission accomplished’. En dat voelt dan goed. De cirkel is rond.
Vond al met al het boek te zwaar, dwz ‘too much’, niet echt prikkelend, voorzover je dat van een verhaal kunt zeggen.
Maar toch denk ik dat het een boek is waar je niet omheen kunt. Ik zou het, ondanks dat ik niet enthousiast ben over het boek, toch iedereen (die dikke pillen wil/kan lezen) aanraden!

Gewicht
0,961 Kg

Uit jaar:
2018

Uitvoering:
Hardcover met omslag

Uitgever(Label):
de Arbeiderspers, Weteringschans 259, Amsterdam

Omslagontwerp (Vormgeving omslag):
Stephan Vanfleteren+Tim Bisschop

Typografie (Boekverzorging):
Nico Richter

Aantal pagina's
547

NUR/NUGI
301 Literaire roman, novelle

Zoek2ehands.nl - Zoek 2ehands

Handige links

Zoekopdracht binnen de site

Winkelwagen

Geen artikelen in winkelwagen.
Winkelwagen

Links

DVDs

Videogames

Games

© 2018 - 2025 Zoek2ehands.nl - Zoek 2ehands | sitemap | rss