Via partner
Zilver Een Familiegeheim Ontrafeld. , Gerda van Wageningen
Artikelnummer: 9789059774681 OverzichtDe watersnoodramp van 1953 verandert het leven van veel mensen voorgoed. Een jonge vrouw verliest meer dan enkele familieleden, maar weet het familiezilver te redden.
Een familiegeheim ontrafeld
Moderne roman gebaseerd op historische feiten
Andrea van der Poll is gelukkig als receptioniste op de camping van haar neef op het Zeeuwse land. Ze houdt ervan om met mensen om te gaan. Alleen in de liefde is ze nog niet geslaagd.
Een toevallige ontmoeting met Marnix van Vessem blijkt voor de nuchtere Andrea het begin van een romance en leidt tot een spannende zoektocht naar de herkomst van het oude familiezilver. Heftige gebeurtenissen in haar familie maken haar nieuwsgierigheid alleen maar groter. Maar dan neemt Marnix een besluit zonder haar erin te kennen. Dat zet haar leven op z¿n kop en Andrea lijkt terug bij af
MENINGEN: Andrea en Job de Oude hebben elkaar tijdens de watersnoodramp van 1953 leren kennen. Daarbij speelde het zilver dat Andrea redde uit het ouderlijk huis een belangrijke rol. Nu zijn ze in de tachtig en hebben een schare aan familie om zich heen, waarbij ieder zijn eigen problemen te verwerken heeft. Kleindochter Andrea van der Poll werkt bij haar oom Henk op de camping en leert daar dierenarts Marnix van Vessem kennen. Door een misverstand bekoelt de relatie echter. Andrea zoekt afleiding en gaat op zoek naar het geheim achter het familiezilver van haar grootmoeder. Dat heeft verrassende gevolgen. Een familieroman met een historisch tintje waarin ook ruimte is voor hedendaagse thema's zoals ontrouw en homoseksualiteit. Ook de moderne foto op de omslag draagt bij aan een vernieuwd imago. Hulde aan de schrijfster (1946) die op deze wijze de streekroman op een hoger plan brengt. Zij schreef sinds 1979 al meer dan negentig romans en behoort tot de top meest uitgeleende schrijvers.
Roelie Prins-Meijer
Ik heb dit boek gekocht nav een bezoek aan het Watersnoodmuseum te Zeeland. De cover sprak me aan, maar ook de achterflap.
Het begin van het boek is mooi, prachtig zelfs. Het verteld de ramp, het verleden.
Daarna gaat het verhaal over op het heden en daarmee verslapt het boek aanzienlijk. Teveel personages zonder duidelijke verhaallijn of karakter. Teveel personages met dezelfde namen waardoor het verwarrend word en je niet meer weet wie wie is.
Erg jammer. Tegenvallertje dus.
Ik vind veel schrijfstijlen leuk en kan ook kwaliteit herkennen als ik het zelf niet interessant vindt maar dit boek is echt inhoudsloos. Totaal oninteressante dialogen, geen enkele diepgang en de schrijfstijl van een puber die in haar dagboek schrijft.
Het gaat - na een proloog die nog wel wat belooft - ook hoofdstukken lang totaal niet over wat de beschrijving belooft. Ben er maar mee gestopt.
Net als de vorige reviewer zag ik dit boek liggen in het Waternoodsnoodmuseum in Zeeland (trouwens een absolute aanrader als je geïnteresseerd bent in de ramp van toen). Ook ik werd getrokken door de leuke cover en de achterflap. Maar het boek zelf viel ontzettend tegen. De beschrijving over de rampnacht is goed en spannend. De hoofdpersoon van de rampnacht verdwijnt naar de achtergrond en is in de rest van het boek reeds een oude, 80 jarige, vrouw. De verhaallijn volgt grotendeels haar kleindochter maar ook haar zus, zoon en dochter. Conservatieve verhaallijnen die aan het einde behoorlijk worden afgeraffeld.
Het familiegeheim dat zo spannend lijkt op de achterflap is in werkelijkheid niet bijzonder als dat het zich in eerste instantie laat aanzien. Wat mij betreft geen aanrader.
De proloog over de nacht van de watersnoodramp is prachtig omschreven. De rest van het boek viel echter tegen. Er zit ontzettend veel herhaling in de tekst, sommige passages heb ik overgeslagen omdat de omschreven scene een paar pagina's eerder ook al uit de doeken werd gedaan. Toch heb ik het boek in 1 ruk uitgelezen. Af en toe is het lekker om zo'n makkelijk boek te lezen.
Zilver, is , net zoals praktisch alle boeken van Gerda van Wageningen uitstekend
geschreven maar vermoeiend . Er komen zoveel figuren in voor dat je voortdurend de
draad kwijt raakt. Wie hoort ook alweer bij wie ? Is dat nou een kleinkind van hem of is
het een dochter ? En " bij wie hoort nou die vrouw ....." en ga zo maar door .
Toen ik het boek uit had moest ik echt even bijkomen en dat deed ik met één van
Gerda`s andere boeken .
Geen gepuzzel meer , gewoon lekker lezen !
Indien ik nul sterren zou kunnen geven zou ik het doen. Er wordt constant herhaald wat prima zou zijn indien ik alzheimer zou hebben. De oom heeft een gehandicapte vrouw en houdt er een vriendin op na. Dit gegeven en de reacties daar op worden tig keren herhaald tijdens conversaties tussen verschillende mensen. Het is zo erg dat ik dacht dat ik mijn bladwijzer verkeerd had gestoken en dacht dat ik een vorig hoofdstuk opnieuw aan het lezen was. Ik lees heel veel boeken (40 jaarlijks ongeveer) en dit is het idiootste boek ooit. Zo stom dat ikzelf, die slechte punten scoorde op opstellen schrijven op school, het beter zou doen. De schrijfster denkt dat haar lezers mentaal achtergesteld zijn. Waste of time!
Mooi geschreven en houd je aandacht gelijk van de eerste bezoek vast
Gewicht
0,417 Kg
Uit jaar:
2009
Uitvoering:
Paperback
Omslagontwerp (Vormgeving omslag):
Julie Bergen
Omslagfoto: (255 tekens)
Yolande de Kort/Arcangel Images/[imagestore][
Aantal pagina's
319
NUR/NUGI
301