MOMENTEEL BIJ ONS UITVERKOCHT

Mijn Poolse huis Vakanties naar Auschwitz , Dore van Duivenbode

Artikelnummer: 9789044540055
Artikel 48 van 63
Mijn Poolse huis Vakanties naar Auschwitz , Dore van Duivenbode
€ 10,00
Overzicht

MOMENTEEL BIJ ONS UITVERKOCHT, KLIK HIER VOOR MOGELIJKE VOORRAAD BIJ PARTNER

Wie aan Auschwitz denkt, denkt niet aan vakantie.

Voor Dore van Duivenbode is dat anders. Vanaf haar prille jeugd reist ze met haar Poolse moeder in een knalroze touringcar vanuit Rotterdam naar het familiehuis bij Auschwitz (Oświęcim). Pas later wordt Dore zich bewust van de geschiedenis die aan de plaats kleeft.

Wanneer haar moeder overlijdt, moet Dore het door everzwijnen en steenmarters geteisterde familiehuis verkopen. Voordat ze definitief afscheid neemt, doet ze wat ze al heel lang van plan was: de bewoners van Auschwitz vragen hoe ze met het verleden leven. Het levert bijzondere verhalen op. Inclusief het verhaal van haar moeder, haar grootmoeder en dat van haarzelf.

MENINGEN: Het Poolse Oswiecim of beter bekend als Auschwitz is een bizarre plek om een huis te bezitten. Dit overkwam Dore van Duivenbode (1985), die van haar Poolse moeder een huis in deze plaats erfde. Haar moeder kwam uit Auschwitz, waar haar ouders na de oorlog naar toe waren verhuisd. Zijzelf emigreerde naar Nederland en stichtte een gezin in Rotterdam. Dore en haar broertje gingen elk jaar met hun moeder in een rose touringcar naar Polen. Ze vertelt over haar Poolse familiegeschiedenis met de nadruk op haar eigen (vakantie)belevenissen, die van haar moeder en die van haar grootmoeder (in het Pools 'babcia'). De Tweede Wereldoorlog is nooit ver weg in Auschwitz, waar het grootste concentratiekamp van de nazi's nu een museum wordt genoemd. Dit museum is een belangrijke werkgever voor deze stad. Wat een grote plaats inneemt in het boek, is de omgang met de oorlogsgeschiedenis van de huidige bewoners van Oswiecim/Auschwitz. Het verhaal is indringend, maar jammer genoeg erg van de hak op de tak. Maar een originele geschiedenis is het wel. Met een korte bronnenlijst.

Dr. J. Kroes

De Rotterdamse journalist en documentairemaakster Dore van Duivenbode bracht als kind haar vakanties door bij haar Poolse opa en oma in Oświęcim (Auschwitz). Het waren fijne zomers bij haar nichtje en grootouders. Op weg naar het zomerhuis van haar grootouders reed de familie langs kromme palen met prikkeldraad, uitkijktorens, oude gebouwen en een druk parkeerterrein. Toen haar leerkracht van groep 7 over de Tweede Wereldoorlog vertelde en enkele foto’s van Auschwitz liet zien begreep Dore wat er zich achter het prikkeldraad bevond; haar grootouders woonden op deze meest gruwelijke plek op aarde!

Na het overlijden van haar moeder en oma erft Dore het Poolse huis. Dore besluit naar Polen af te reizen om het huis te verkopen. Ze brengt haar tijd in het oude huis door met herinneringen. Zowel met haar eigen dierbare herinneringen aan haar oma en moeder, als de herinneringen van de oude dorpsbewoners aan het verleden van Auschwitz. Dore springt in het boek van de hak op de tak. Zo lezen we over oma’s glazen oog, dan over een Joods meisje in het concentratiekamp en vervolgens over Dore en haar nichtje. Dit heen en weer gespring in de tijd past wel bij het verhaal. Zo gaat dat met herinneringen. Je mijmert wat en dwaalt af naar het volgende.

Mijn Poolse huis sluit goed aan bij het thema van de Boekenweek 2019; Moeder de vrouw. Het verhaal draait om drie sterke vrouwen, hun onderlinge band en de band met hun geliefde Polen.

Het verhaal van Dore sprak me erg aan. In ons dorp wonen veel Poolse mensen (1 op de 20). Ook de moeder van mijn dochters beste vriendin komt uit Polen. Allerlei zaken die Dore ter sprake brengt zoals de worsteling met het wel of niet terugkeren, de eeuwige heimwee, de lange reis met het busje, de toekomstdromen die niet waargemaakt kunnen worden, de leegloop van de oude Poolse dorpjes, het onvoldoende beheersen van de Poolse taal door de (klein)kinderen en het houvast aan de katholieke kerk zijn herkenbaar. 

Bij het horen van de naam Auschwitz denk je vaak alleen maar aan een concentratiekamp. Maar er wonen en werken al generaties lang mensen in deze stad. Hoe gaan deze mensen om met hun geschiedenis? Dore sprak met mensen die gefascineerd waren van die tijd, mensen die er na 75 naar nog steeds niet over konden praten, plaatgenoten die in het kampmuseum werken en iemand die flink aan al die toeristen wilde verdienen. Vooral dat laatste vind ik zo vreselijk. 

Vanaf zondag 31 maart (20.15 NPO 2) is Dore Duivenbode te zien op de tv. In de serie Moja Polska! (Mijn Polen) neemt ze de kijkers in vijf afleveringen mee door Polen. https://www.vpro.nl/programmas/moja-polska.html. Ik kijk er naar uit!

Dore van Duivenbode heeft een interessant persoonlijk verhaal geschreven. Het verhaal speelt zich af in het snel moderner wordende Polen van de laatste 20 jaar. De steeds op en neer reizende Dore laat zien hoe een migratie ook bij een nieuwe generatie nog doorwerkt in de gevoelens over "thuis" en "daar" en hoe moeilijk het kan zijn om banden met het verleden te verbreken. Het verhaal komt wat langzaam op gang, maar is goed geschreven.

Andere kijk op het leven in Auschwitz tijdens en na de oorlog.

Gewicht
0,287 Kg

Uit jaar:
2018

Uitvoering:
Paperback

Omslagontwerp (Vormgeving omslag):
Studio Marlies Visser

Aantal pagina's
217 excl. google streetview+dank+bronnen

NUR/NUGI
320

Zoek2ehands.nl - Zoek 2ehands

Handige links

Zoekopdracht binnen de site

Winkelwagen

Geen artikelen in winkelwagen.
Winkelwagen

Links

DVDs

Videogames

Games

© 2018 - 2025 Zoek2ehands.nl - Zoek 2ehands | sitemap | rss