Zangen Van Ongrond , Erik Van Ruysbeek
Artikelnummer: 9789069634890 / 9069634899
Erik Van Ruysbeek, pseudoniem van André van Eyck, werd op 25 april 1915 geboren te Brussel, dicht in de buurt waar in de veertiende eeuw ook de bekende mysticus Jan Van Ruusbroec meer dan vijfentwintig jaar woonachtig was. Hij behaalde zijn licenciaat Germaanse filologie aan de Universiteit van Leuven, was dertig jaar docent aan het middelbaar onderwijs te Brussel, docent aan het Hoger Instituut voor Vertalers en Tolken te Brussel en docent letterkunde aan het Koninklijk Muziekconservatorium
te Brussel.
Van zijn hand verschenen vele gedichtenbundels, romans en essay's.
waarvan er verschillende met literaire prijzen werden bekroond.
In de meeste van zijn werken is een integratie aanwezig van oosterse en westerse wijsheid, gedragen door eigen mystieke ervaring.
Centraal in zijn werk staat de verwoording van een mystieke dimensie, die van een sereniteit en helderheid is die vergeleken kan worden met die van mystici als Eckhart. Ruusbroec. Jakob Boehme. Angelus Silesius. Johannes van het Kruis. Rabindranath Tagore en soefidichters als Rumi. Halladj
en Inayat Khan. Erik Van Ruysbeek verstaat de kunst om vanuit zijn eigen ervaring zo te schrijven dat literaire schoonheid en essentie twee aspecten worden van een en dezelfde waarheid.
Zangen van Ongrond. bevat een selectie van 100 gedichten die als een transparant parelsnoer de essentie van leven en dood omhullen en voorbij alle projecties, beelden en visioenen gaan die een mens kan hebben over het leven. 'Doodsangst is een kinderziekte van de geest', schrijft hij in een van zijn gedichten, in het diepe besef dat de mens onvergankelijk de ongrondelijke liefde van het zijn zelf is. Hier en nu. in verwondering van het wonder dat leven heet.
Van Ruysbeek (1915) heeft inmiddels een groot oeuvre op zijn naam staan: romans, essays en poezie. Dit is een keus uit zijn gedichten. Over de titel: 'alleen de ongrond is een grond / het ongeschapene waarin een schepsel / ademt'. Het zijn gedichten met een hoog gehalte aan abstractie; meditatieve religieuze beschouwingen die meer dan gewone intellectuele inspanning van de lezers vergen. De mystieke vervoeringen van de dichter laten zich wel duidelijk gevoelen als in elke authentieke poezie. Toegankelijker is hij waar hij concreet zijn beleving van eenwording met een omarmde boom uitzegt. In 'Paradise lost' krijgt de boom al geen naam meer: 'Ach Adam die ons namen gaf / uw paradijs was al verloren'. 'Het pad' eindigt met 'wees niets meer, / want alles zijt ge al.'. Vooral poezie voor degenen die deze nieuwe (oude) religieuze inzichten delen. Ook uiteraard een studiebron voor hen die willen proeven wat dit inhoudt. Met een ook daartoe geschikte uitgebreide inleiding in dezelfde geest van Marcel Messing.
(Biblion recensie, Inge Lievaart)
Uit jaar:
2000
Aantal pagina's
143